مهدیا ! تو آنی که توفیق همگانی
 
 

 
مهدیا !
چرا رهسپار راه تو و از پی ردّ پایت نباشیم ؟ که تو راز و رمز آرامش وآسایش بشری ؟
 
 
 

چرا نه در پی عزم دیار خود باشم ؟
                  چرا نه خاک سر کوی یار خود باشم ؟

بُوَد که لطف ازل رهنمون شود حافظ
                     وگرنه تا به ابد شرمسار خود باشم

 
 
مهدیا !
تو آنی ، که توفیق همگانی
به یمن حضورت ، همه روزی دارند
و به برکت وجود تو ، زمین و آسمان پایدار است . مهدیا !
تو که نیامده چنینی ، بیایی چونی ؟!

 

مرا روی تو بی قید نموده
                             کمند زلف تو بی صید نموده


--------------------------------------------------------------------
برگرفته از کتاب زمزمه های انتظار : محمد هادی فلّاح
 
 
 
 
دسته ها :
يکشنبه سوم 6 1387
X